انواع براکت در ارتودنسی ثابت

برای بیشتر افرادی که تحت درمان ارتودنسی ثابت دندان قرار می گیرند، بیشترین بخش درمان شامل استفاده از دستگاه ارتودنسی است. دستگاه های ارتودنسی می توانند از نوع ثابت یا متحرک باشند. در ابتدا و پیش از بررسی انواع براکت باید به تفاوت میان دستگاه های ثابت و متحرک بپردازیم.

تفاوت ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک

در ارتودنسی ثابت براکت ها توسط کامپوزیت مخصوص به دندان متصل می شوند. معمولا این دستگاه تا زمان اتمام درمان از دهان خارج نمی شود. در مقابل دستگاه ارتودنسی متحرک مانند الاینر شفاف و… را می توان به راحتی از دهان خارج کرد. در حالی که الاینرهای شفاف می توانند در درمان مشکلات ارتودنسی با شدت خفیف تا متوسط موثر باشند، دستگاه ارتودنسی ثابت به طور کلی برای درمان های پیچیده و وسیع تر به کار می رود. از تفاوت های مهم در ساختار دستگاه های ثابت و متحرک، وجود براکت ها در ارتودنسی ثابت است.

براکت ارتودنسی ثابت دندان در بیشتر مواقع از نوع فلز نقره ای رنگیست از جنس استاینلس استیل که بیشتر افراد با آن آشنایی دارند. با اینکه این نوع از براکت های فلزی همچنان از محبوبیت بسیاری برخوردارند، اما دیگر تنها گزینه بیماران محسوب نمی شوند. امروزه بیماران می توانند انتخاب های دیگری نیز داشته باشند. در نوشته زیر به بررسی برخی از انواع براکت ارتودنسی ثابت می پردازیم.

براکت های فلزی ارتودنسی ثابت دندان

این نوع از براکت ها که معمولا از استیل ضد زنگ ساخته می شوند، تا به امروز متداول ترین نوع براکت در ارتودنسی ثابت دندان بوده اند. این ارتودنسی شامل بندها و براکت های فلزی می باشد که بندها دور دندان های آسیا در انتهای دهان پیچیده و براکت ها به سطح دندان های دیگر چسبانده می شوند. سیم فلزی ارتجاعی از میان براکت ها رد می شود و به آرامی دندان ها را به جایگاه مناسب هدایت می کند. این سیم ممکن است با کش، قلاب های فلزی یا انواع دیگری از وسایل به براکت ها متصل شود.

دلایل بسیاری وجود دارد که براکت های فلزی در طول زمان محبوب باقی مانده اند. این نوع براکت ها درمانی مطمئن، موثر و اقتصادی را ارائه می دهند. در مقایسه با دستگاه های گذشته، بریس های امروزی کوچکتر، سبک تر و راحت تر هستند. اگر به دنبال ظاهری فانتزی نسبت به دستگاه های ارتودنسی سنتی هستید، می توانید از‌ الاستیک های رنگی بر روی براکت ها استفاده کنید.